Beginnend met de catastrofale uitbarsting van Santorini in 1600 voor Christus, die mogelijk heeft bijgedragen aan de ondergang van de Minoïsche beschaving, neemt het boek de lezer mee op een reis door de tijd, waarbij de verwoestende impact van vulkaanuitbarstingen op menselijke beschavingen en het milieu wordt onderzocht. De uitbarsting van de Vesuvius in het jaar 79, die de oude steden Pompeii en Herculaneum onder as en puimsteen begroef, wordt levendig verteld, waarbij de plotselinge en catastrofale aard van vulkanische activiteit wordt benadrukt.

De bloemlezing bespreekt de grote uitbarsting van de berg Hekla op IJsland in 1104, die het begin markeerde van uitgebreide vulkanische activiteit in de regio. Het toont ook de verwoestende uitbarsting van de Vesuvius in 1631, die wijdverbreide vernietiging en verlies van mensenlevens veroorzaakte.

Door middel van levendige verhalen en gedetailleerde beschrijvingen biedt het boek een boeiende kijk op deze natuurrampen en hun diepgaande impact op de menselijke geschiedenis en het milieu. .