Dichtbundel van de dichter en beeldend kunstenaar V. P.

M. Bio.

Inleiding: Roger Nupie (een deel): Zeven jaar na Lasnaden van de lach (Demer Uitgeverij, 2017) ziet de vijfde bundel van dichter en beeldend kunstenaar V. P.

M. Bio (Vincent Billiau) het poëtisch daglicht.

Gebogen stip bestaat uit drie cycli. In de eerste, Lichts geweten, gaat de dichter terug in de tijd, herinnert hij zich plaatsen waar het licht geweest is, plaatsen die hij bezocht heeft of niet, of die hij zich verbeeldt.

Het is fictie en geen fictie: gebeurtenissen die plaats hebben gevonden of ook weer niet. Licht legt tijd af en de dichter, die als kind vaak alleen thuis was en gefascineerd de regendruppels volgde die op het raam een reis aflegden, haalt beelden uit een vervlogen tijd naar boven: het verhaal van een klapband in Vilvoorde, een café waar in een achterzaaltje de instrumenten van een fanfare waren opgesteld, beelden van het Kursaal in Oostende in 1976.

Ook duikt er een ver familielid op: Joe Harris op, de charmezanger van onvergetelijke hits als “Eerst zien en daarna geloven” en “Drink rode wijn”. De tweede cyclus, Cirkels, verwijst naar een thema dat ook in zijn beeldend werk sterk aanwezig is.

Niet toevallig was de titel van zijn expo in Cultuurstation Tracé te Ekeren in 2022 Gebroken cirkels. Cirkels die in mekaar sluiten, gebroken en gebogen cirkels, dingen die breken en andere die in elkaar vloeien.

De dichter lijkt wel uit het ik getreden: veel dialogen met één persoon of meerdere i. p.

v. louter vanuit het ik.

In de laatste cyclus, Afgepunt, vinden we reflecties terug op zijn beroerte en hartoperatie. Van verleden naar heden.

Laat ons nog aanstippen dat de zee in veel gedichten voorkomt en dat het ook niet ontbreekt aan muzikale elementen, jazz. De vrouw blijft een centraal thema, waarover Nicole Van Overstraeten in haar recensie van zijn vorige bundel schreef: “Bio schrijft vrouwvriendelijke erotiek, met subtiel-humoristische toetsen.

” Na Lasnaden van de lach daalt de dichter meer af in de diepte en neemt hij meer afstand van de dingen. Er zit een tegenstelling in de titel Gebogen stip.

Wat gebogen is kan geen stip zijn en een stip is niet gebogen. Het is gebogen én het is een stip: deze ietwat bevreemdende tegenstelling en dit mysterieus samengaan is voor de lezer meteen de start van en de uitnodiging tot dit poëtisch avontuur.

. .