Rozdział pierwszy rzuca światło na teorię powieści historycznej George'a Lukacsa. Ponadto próbuje on skupić się na rozwoju współczesnej powieści historycznej, która nie mieści się w ramach tradycyjnej powieści historycznej.

Ponadto, rozdział ten rzuca światło na szerszą koncepcję postmodernizmu przyjętą przez Lindę Hutcheon oraz na rozwój metahistorycznej analizy historii jako dyskursu Haydena White'a. Rozdział drugi przedstawia analizę V.

Pynchona w próbie zbadania reprezentacji historii jako fikcji. Co więcej, rzuca ona światło na przeszłość w porównaniu z teraźniejszością.

Rozdział trzeci zajmuje się wewnętrznym poszukiwaniem "ja" poprzez Pynchon's The Crying of Lot 49. Ostatnia część tego rozdziału porównuje metaforę z metonimią, próbując na nowo napisać teorię empotamentu.

Rozdział czwarty bada relację między rzeczywistością a fikcją poprzez "Tęczę grawitacji" Pynchona. Rozdział czwarty bada związek między rzeczywistością a fikcją za pomocą "Tęczy grawitacji" Pynchona.

Rozdział piąty zajmuje się Pynchon's Mason & Dixon jako archetypowym przykładem metafikcji historiograficznej. .