To książka o życiu. O życiu widzianym przez pryzmat przepływów energii zasilającej to życie.

O życiu widzianym oczami Duszy. Dlaczego Ezozwierza przy herbatce? Bo to takie pogaduchy przy herbatce i konfiturach a Ezozwierza dlatego, że początkowo skupiałam się na pracy ze zwierzakami, nauce uzdrawiania właśnie ich.

Wszyscy zajmują się pracą z ludźmi. Tak niewielu kieruje swój wzrok na naszych towarzyszy.

Towarzyszy doli i niedoli, tak bardzo od nas zależnych. Tych czworo i dwunożnych, pierzastych i puchatych, wdzięcznych za każdy dobry gest i przytulaśnych.

To moja, człowiecza odpowiedzialność za ich los. Los w dzisiejszych czasach nieciekawy i bardzo ciężki.

Los zbudowany przez człowieka, na który nie mogą i nie mają wpływu, a które obserwując otrzymujemy tak wspaniałą naukę tego jak działa natura i jej prawa. Ezo- już było oczywistym przedrostkiem.

Świat jest bardzo prosty w swej konstrukcji a ludzie uparli się by go komplikować. Piszę o rzeczach łatwych i tych trudniejszych do zrozumienia.

Czasem żartobliwie, czasem poważnie staram się podejść do tematu. Czasem sfrustrowana, czasem z zupełnym spokojem.

Opisuję życie, przecież a żywym człowiekiem, tak jak Wy jestem. Niektóre sprawy przedstawiam jakby bajkowo nadając życie tam, gdzie go nie ma, do innych podchodzę z pełną powagą zagadnień naukowych.

We wszystkim jednak staram się przekazać swoje myśli, najbardziej zrozumiale jak potrafię wyczerpując temat by nie pozostawić po sobie zbyt wielu pytań. Mimo, że nie wszyscy rozumiemy niektóre zawiłości świata kwantowego nie oznacza, że Einstein, który dał podwaliny jego poznaniu był idiotą.

I należy o tym pamiętać. W formie opowieści chcę Wam przedstawić zasady rządzące światem, to jak jest zbudowany i to, że zbudowany jest w prosty, jasny sposób.

Chcę Wam pokazać, że zrozumienie ich na jednym poziomie postrzegania daje pełne zrozumienie na każdym kolejnym, tak w górę jak i w dół. Bo to fraktal, ostatecznie.

. .