Ekspresjonizm był radykalną formą sztuki na początku XX wieku, całkowicie odmienną od wcześniejszych norm ekspresji artystycznej. Uwaga Schoenberga na ekspresjonizm w muzyce związana jest z osobistymi tragediami, takimi jak kryzys małżeński.

Schonberg rozwiązał kwestie niezwykle emocjonalnych treści z atonalnością i poświęcił się malowaniu takich dzieł jak "Wizje", które pokazują jego gniew i niepokój. Zarówno Schoenberg, jak i Kandinsky zdobyli swój najważniejszy rozwój artystyczny niemal w tym samym czasie, jednocześnie walcząc o znalezienie własnego głosu, czyli wewnętrznej konieczności, w obojętnym środowisku społecznym.

Zarówno Schoenberg, jak i Kandinsky uosabiali również ideę Gesamtkunstwerk w swoich pracach artystycznych, Die glückliche Hand i Der gelbe Klang. Analiza dwóch kompozycji Schoenberga, Erwartung i Die glückliche Hand, pokazuje podobne wykorzystanie skrajnych kontrastów i zmieniające się stany emocjonalne bohaterów.

Konsekwentnie stosuje określone barwy tonów dla głównych bohaterów opery, a także określa kolory i oświetlenie dla podkreślenia wpływu psychologicznego. .